Koh Samet wordt breed geafficheerd als een paradijselijk eiland dat geheel en al beschermd natuurpark is. Dat mag dan wel zo zijn (u betaalt hiervoor 200 Baht entree zodra u voet op het eiland zet), maar dat weerhoudt de Thais er niet van om toe te staan dat jetski's en speedboten met maximale herrie langs de stranden razen. Ook vindt men het normaal dat de tientallen direct naast elkaar gelegen openlucht-restaurants op bijvoorbeeld Sai Kaew Beach allemaal muziek op discosterkte ten gehore brengen, en uiteraard allemaal andere muziek, zodat je daar de godganse dag in een kakafonie van herrie zit. In het thaise concept van een natuurpark is dat blijkbaar heel gewoon.Voeg daaraan toe dat ook op Koh Samet niemand iets onderneemt om de enorme vuilnisbelten achter de strandlijn op te ruimen terwijl men onbekommerd doorgaat met nog meer afval te storten, en u begrijpt dat het met dat "paradijselijk" nogal tegenvalt. Als dit niet verandert, zal het 'natuurpark' Koh Samet geen lange toekomst beschoren zijn, en zal het hele eiland de zoveelste toeristenkermis worden. Eeuwig zonde ...
Koh Samet 16/11-21/11 2004
Ik neem de bus richting Zuiden ongeveer 200 km of 4 uur rijden van Bangkok.
Ik ga naar Koh Samet een klein maar naar het schijnt avontuurlijk eiland.
Na een korte boottocht arriveer ik op Ko samet waar het op het eerste gezicht erg druk is. Met mijn nu al overladen rugzak ga ik opzoek naar een geschikte en vooral rustige slaapplaats die ik pas vind na flink wat stappen. De wandeling wordt beloond als ik Samet ville resort bereik, ik krijg een bungalow op een rots met een indrukwekkend uitzicht over de golf van Thailand. De bungalow zelf is bescheiden van inrichting en sanitair, net wat ik wil want hoezeer ik ook genoten heb van mijn Logement met frank in het Sofitel, dit is niet de bedoeling van mijn reis.
Dezelfde avond maak ik kennis met een bejaard Nederlands koppel. Het klikt onmiddellijk en spreken af de komende dagen samen te dineren wat we ook doen.
Koh Samet is een romantisch eilandje voorzien van leuke restaurantjes en gezellige bars maar er is ook een nationaal park dat uitnodigt voor mooie wandelingen. Wat echter heel storend is, is de vuiligheid dat toeristen laten rond slingeren op het eiland, tijdens mijn wandelingen krijg ik het gevoel soms door een vuilnisbelt te wandelen. Gelukkig word het stukje strand waar ik logeer erg goed onderhouden.
’s Nachts krijg ik de stuipen over mijn lijf als ik ontdek dat ik niet alleen op de kamer: een werkelijk grote gekko houd mij gezelschap, ik denk ach man je bent in Azië wen er maar aan. Maar als ik achteraf verneem dat bungalow 16 moeilijk verhuurbaar is door onze nachtelijke gast besef ik dat die enorme gekko niet zomaar een alledaagse verschijning is! Het Nederlands koppel wist me nog te vertellen dat enkele dagen voor mijn komst een Duitse vrouw midden in de nacht bungalow 16 al gillend had verlaten.
