Thailand
Pai
11/12/04
Pai
11/12/04
11 december
dag 32
van Soppong naar Pai (45 km)
Door de korte rit naar Pai vertrek ik maar rond 8uur. Een beetje spijtig want rondtrekker met de motorfiets vind ik het allerleukst: de vrijheid in combinatie met de panorama’s, de dorpjes met hun vriendelijke inwoners maken het steeds tot een ware sensatie.
Ik boek een overnachting in het ‘Rim Pai’ guesthouse. De rustieke houten bungalows staan verspreid over een prachtige tuin vol met exotische bloemen, planten en geven uitzicht op de rivier. De bungalow is sprookjesachtig ingericht en bied eenvoudig comfort. Ik betaal 500 bath voor de overnachting met een goed ontbijt inbegrepen. Een aanrader.
www.rimpaicottage.com/
Pai zelfs is erg toeristisch en wordt vooral bezocht door jongeren. Dat hier op elke straathoek drugs wordt aangeboden zal daar zeker iets mee te maken hebben. Pai heeft daardoor iets retro, ik had het gevoel terug gekatapulteerd te worden in de jaren ’60. Al mag de helft van Pai stoned rondlopen: het gaat er allemaal gemoedelijk aan toe.
In de namiddag rij ik naar de ‘Tha Pai Hot Springs’. Na een tochtje door de jungle kom ik aan de warmwaterbronnen. Het is amusant de plaatselijke bevolking te observeren, ze wassen zich niet alleen in de bronnen; ze picknicken er ook en leggen hun eitjes in het water te koken.
dag 32
van Soppong naar Pai (45 km)
Door de korte rit naar Pai vertrek ik maar rond 8uur. Een beetje spijtig want rondtrekker met de motorfiets vind ik het allerleukst: de vrijheid in combinatie met de panorama’s, de dorpjes met hun vriendelijke inwoners maken het steeds tot een ware sensatie.
Ik boek een overnachting in het ‘Rim Pai’ guesthouse. De rustieke houten bungalows staan verspreid over een prachtige tuin vol met exotische bloemen, planten en geven uitzicht op de rivier. De bungalow is sprookjesachtig ingericht en bied eenvoudig comfort. Ik betaal 500 bath voor de overnachting met een goed ontbijt inbegrepen. Een aanrader.
www.rimpaicottage.com/
Pai zelfs is erg toeristisch en wordt vooral bezocht door jongeren. Dat hier op elke straathoek drugs wordt aangeboden zal daar zeker iets mee te maken hebben. Pai heeft daardoor iets retro, ik had het gevoel terug gekatapulteerd te worden in de jaren ’60. Al mag de helft van Pai stoned rondlopen: het gaat er allemaal gemoedelijk aan toe.
In de namiddag rij ik naar de ‘Tha Pai Hot Springs’. Na een tochtje door de jungle kom ik aan de warmwaterbronnen. Het is amusant de plaatselijke bevolking te observeren, ze wassen zich niet alleen in de bronnen; ze picknicken er ook en leggen hun eitjes in het water te koken.
Ik bezoek ook een miniversie van de Grand Canyon. Ik wandel over het eerste smalle paadje, merk langs beide zijden de diepe afgrond en krijg een opstoot van hoogtevrees. Ik maar enkele foto’s en maak me snel uit de voeten.
Op de terugweg bezoek ik nog een tempel en een memorial brug uit de 2wereldoorlog.
Met die koude avonden krijg ik trek in Europese keuken, ik lees in mijnen gids dat er een goed Frans restaurant is, CHEZ SWAN AND GUY, ik daar naar toe. Rij eerst twintig keer verkeerd tot dat ik opmerk dat het restaurant nu CHEZ SWAN heet, de Guy is naar het schijnt gaan lopen met een ander en woont nu in Phuket. Bon, toffe tent, enkel Franse keuken. Zoals in heel Pai loopt het personeel en hun gasten hier een tikkeltje verdoofd rond, ik rook niet meer, drink niet, spuit en snuif niet .... enfin ik voel me de seut van Pai. Ze serveren hier wijn (wat in het noorden toch uitzonderlijk is) en vindt dit nu echt verantwoord om er nog eens in te vliegen, ik krijg gewoon zin om mee te suffen met de rest.
Ik drink een fles witte wijn, met een salade met geitenkaas gevolgd door een filet met pepersaus, eetbaar maar ook niet meer.
Op de terugweg bezoek ik nog een tempel en een memorial brug uit de 2wereldoorlog.
Met die koude avonden krijg ik trek in Europese keuken, ik lees in mijnen gids dat er een goed Frans restaurant is, CHEZ SWAN AND GUY, ik daar naar toe. Rij eerst twintig keer verkeerd tot dat ik opmerk dat het restaurant nu CHEZ SWAN heet, de Guy is naar het schijnt gaan lopen met een ander en woont nu in Phuket. Bon, toffe tent, enkel Franse keuken. Zoals in heel Pai loopt het personeel en hun gasten hier een tikkeltje verdoofd rond, ik rook niet meer, drink niet, spuit en snuif niet .... enfin ik voel me de seut van Pai. Ze serveren hier wijn (wat in het noorden toch uitzonderlijk is) en vindt dit nu echt verantwoord om er nog eens in te vliegen, ik krijg gewoon zin om mee te suffen met de rest.
Ik drink een fles witte wijn, met een salade met geitenkaas gevolgd door een filet met pepersaus, eetbaar maar ook niet meer.