Thailand
Kanchanaburi (Thais: กาญจนบุรี, ook wel:Kan of Kanburi)(ligging: 14°2'N 99°32'O) is een stad in Centraal-Thailand. Kanchanaburi is hoofdstad van de provincie Kanchanaburi en het district Kanchanaburi. De stad heeft ongeveer 52.000 inwoners en ligt aan de samenvloeiing van de Kwae Yai en de Kwae Noi rivieren die tezamen de Mae Klong rivier vormen.
Over de Kwae Yai rivier ligt in de stad de Brug over de rivier de Kwai. Bij het aanleggen van deze brug tijdens de Tweede Wereldoorlog als onderdeel van de spoorverbinding tussen Birma en Thailand door de Japanners kwamen veel dwangarbeiders om het leven, waaronder ook Nederlanders.
Op 22 januari 2004 bezochten koningin Beatrix en kroonprins Willem-Alexander als onderdeel van hun staatsbezoek aan Thailand deze stad en legden een bloemenkrans bij een militaire begraafplaats waar ook veel Nederlandse KNIL-militairen begraven liggen.
reisverslag
Kanchanaburi 24/11 -29/11 2004
Met het openbaar vervoer verplaats ik me naar Kanchanaburi dat ongeveer 130 km van Bangkok is verwijderd.
Het ‘River Kwaï Village’ is subliem gelegen aan de rivier Kwai. Het hotel is prachtig net zoals de kamer die van alle comfort is voorzien. Mijn privé terras kijkt uit op de rivier en de bekende brug. Alhoewel het binnen mijn budget valt voel ik me echt schuldig: ben ik een rugzaktoerist? Ga ik hier mijn ‘soul mates’ ontmoeten? Ik denk het niet. Mijn vermoeden wordt al snel bevestigd als ik bij het ontbijt een groep Vlamingen tegenkom. Ik leg wijselijk mijn servet over mijn reisgids want met een groepje Vlamingen praten heb ik nu echt geen zin. Maar ontkomen zal ik niet want net over mij zit mijn wijkagent van de Varkenspoot! We hebben een kort gesprekje over koetjes en kalfjes en gaan dan ieders onze eigen weg.
In het stadje vind ik na enig zoekwerk een zaakje dat motorfietsen verhuurd. Ik spreek een prijs af voor de volle week die ik hier zal doorbrengen. Het is wennen want het moet meer dan 20 jaar gelden zijn dat ik op zo’n ding heb gezeten. Het heeft een uur geduurd voor ik doorhad dat er versnellingen aanwaren, echt dwaas, ik heb gans de tijd in eerste gereden!
Éénmaal per jaar wordt in Kanchanaburi wereldoorlog 2 herdacht. Laat dat nu net de eerste avond van mijn verblijf hier zijn. ’s Avonds wordt aan de replicabrug een grote opvoering gebracht met honderden figuranten en een heel mooi klank en lichtspel. Ik zit op de tribune met 10tallen Engelse en Nederlandse oud-strijders waar ik achteraf nog enkele indringende gesprekken mee heb.
S’ anderdaags bezoek ik een begraafplaats van soldaten en het oorlogsmuseum dat zich bevindt in de oorspronkelijke barakken waar de Engelse en Nederlandse gevangen werden gehouden. De teksten en documentatie is niet alleen in het Engels maar ook in het Nederlands. Er hangt een akelig sfeertje in en rond de barakken alsof je terug in de tijd keert.
Het weer is quasi perfect: 28 graden, een stralende blauwe hemel en windstil. Perfect om de omgeving te ontdekken. Al bij zonsopgang vertrek ik met de motorfiets naar de watervallen een 60 km van Kanchanaburi. Naar een klimtocht word ik rijkelijk beloond met misschien niet de allergrootste maar wel met de allermooiste waterval die ik al heb mogen aanschouwen.
S’ avonds onderga ik een echte Thaise massage die misschien niet op het moment de super aangenaamste is maar die achteraf zo deugd doet.
De Thaise keuken is tot hiertoe een voltreffer van formaat, werkelijk alles wat ik tot nu gegeten heb is subliem en gezond. Het is moeilijk kiezen welke eettentjes ik moet binnenstappen maar waar ik ook ga, het is altijd verrassend lekker en naar onze normen spot maar dan echt spotgoedkoop.
De laatste dag in Kanchanaburi neem ik de trien naar Nam Tok. de spoorlijn gaat over de beroemde brug en later over indrukwekkend hangende rotsen. Het treinstel zit eivol, gelukkig staan alle ramen open zodat er genoeg ventilatie is want het is er bloedheet. Na een kort bezoek aan Nam Tok neem ik dezelfde trein terug naar kanchanaburi.