Thailand
van Chiang Khong naar Chat Fu Ha en terug naar Chiang Rai
18/12/04 - 19/12/04
dag 38
Chiang Khong naar Chat Fu Ha en Chiang Rai (280+40=320 km)
18/12/04
Heerlijk, ik sta op met de zon! Eerst tanden poetsen, water in mijn gezicht kletsen en een degoutant lekker ontbijt nemen. Ik ben klaar om te vertrekken naar het hoogste punt van Thailand, waar als ik de Thai zelf mag geloven, het mooiste uitzicht van het land is.
Ik ben nog geen halfuur aan het rijden voor ik in een dikke mist terechtkom en die de volgende twee uur niet zal verdwijnen. Het wordt onhoudbaar koud maar ik zet door. Door het foutief plaatsen van een verkeersbord rijd ik ook nog eens 40 km abuis, ik kom op een verharde weg terecht en denk nog altijd dat ik op de goede weg ben. Het is nu echt sakkeren, steile zandwegen met enorme dalingen in dikke mist en grote paniek want ik dreig zonder benzine te vallen. Na lang rijden kom ik in een etnisch dorpje waar naar een tijdje zoeken me iemand kan helpen met enkele liters benzine, de conversatie verloopt stroef om dat er eenvoudig weg niemand één woord Engels praat. Toch maakt ze me duidelijk dat ik verkeerd ben gereden, dus helemaal terug via diezelfde afgrijselijke weg.
Na 4 uur kom ik aan op het hoogste punt van Thailand maar ik kan nergens een slaapplaats vinden. Het is 01.00pm, ik word stilaan een beetje zenuwachtig en moet beslissen of ik verder zoek of helemaal terug ga naar… Chiang Rai.
Afgepeigerd, uitgedroogd en smerig kom ik rond 05.00pm aan in Chiang Rai,
ik heb dan allang uitgemaakt dat ik de komende nacht luxe wil, een warme kamer, een bad, heet water, wit linnen...... Ik ga naar het WIANG INN HOTEL (5*), Ik onderhandel over de prijs en bekom een discount van 50% ik boek twee nachten.
Later op de avond lig ik twee uur te weken in bijna kokend water, ons luxe poes is terug en natuurlijk hier geen boeiende mensen, maar dat kan mijn dan effen geen fuck schelen.
Chiang Khong naar Chat Fu Ha en Chiang Rai (280+40=320 km)
18/12/04
Heerlijk, ik sta op met de zon! Eerst tanden poetsen, water in mijn gezicht kletsen en een degoutant lekker ontbijt nemen. Ik ben klaar om te vertrekken naar het hoogste punt van Thailand, waar als ik de Thai zelf mag geloven, het mooiste uitzicht van het land is.
Ik ben nog geen halfuur aan het rijden voor ik in een dikke mist terechtkom en die de volgende twee uur niet zal verdwijnen. Het wordt onhoudbaar koud maar ik zet door. Door het foutief plaatsen van een verkeersbord rijd ik ook nog eens 40 km abuis, ik kom op een verharde weg terecht en denk nog altijd dat ik op de goede weg ben. Het is nu echt sakkeren, steile zandwegen met enorme dalingen in dikke mist en grote paniek want ik dreig zonder benzine te vallen. Na lang rijden kom ik in een etnisch dorpje waar naar een tijdje zoeken me iemand kan helpen met enkele liters benzine, de conversatie verloopt stroef om dat er eenvoudig weg niemand één woord Engels praat. Toch maakt ze me duidelijk dat ik verkeerd ben gereden, dus helemaal terug via diezelfde afgrijselijke weg.
Na 4 uur kom ik aan op het hoogste punt van Thailand maar ik kan nergens een slaapplaats vinden. Het is 01.00pm, ik word stilaan een beetje zenuwachtig en moet beslissen of ik verder zoek of helemaal terug ga naar… Chiang Rai.
Afgepeigerd, uitgedroogd en smerig kom ik rond 05.00pm aan in Chiang Rai,
ik heb dan allang uitgemaakt dat ik de komende nacht luxe wil, een warme kamer, een bad, heet water, wit linnen...... Ik ga naar het WIANG INN HOTEL (5*), Ik onderhandel over de prijs en bekom een discount van 50% ik boek twee nachten.
Later op de avond lig ik twee uur te weken in bijna kokend water, ons luxe poes is terug en natuurlijk hier geen boeiende mensen, maar dat kan mijn dan effen geen fuck schelen.
dag 39
Chiang rai
19/12/04
Na een lange nacht slapen in een heerlijk zacht bed omwikkelt in een verrukkelijk donsdeken ben ik weer helemaal in vorm om er een ondernemende dag van te maken.
Ik beslis om naar watervallen te rijden circa 25 km buiten Chiang Rai.
Na 10 km ben ik in de bergen en moet nu nog 15 km afleggen op een verharde weg die Stefaan Everts misschien heel fijn zou vinden maar ik moet weer super oplettend rijden, eigenlijk helemaal niet te doen. Na ongeveer 1.5 uur kom ik dan eindelijk in een piepklein dorpje aan waar ik vandaar nog eens een half uur moeten klauteren langs rotsen en piepkleine paden. Ik zit in de jungle overwoekert met bamboestruiken hoor ik links en rechts geritsel dat duidelijk afkomstig is van beesten die ik niet dadelijk wil tegenkomen, een vlinder zo groot als mijn handpalm blijft mij gedurende de klim vergezellen. Na een tijdje kom ik aan één van de mooiste watervallen die ik in Thailand heb gezien. Bij de terug weg ontmoet ik een groepje jonge Vlamingen die ook een jaartje op reis zijn, ze maken mij attent daar hier een prachtig guesthouse is voor nog geen 2 euro, in de avond steekt de eigenaar een groot kampvuur aan, ik beklaag me echt dat ik in een luxe hotel zit en niet op deze fantastische plek bij deze fijne mensen.
Chiang rai
19/12/04
Na een lange nacht slapen in een heerlijk zacht bed omwikkelt in een verrukkelijk donsdeken ben ik weer helemaal in vorm om er een ondernemende dag van te maken.
Ik beslis om naar watervallen te rijden circa 25 km buiten Chiang Rai.
Na 10 km ben ik in de bergen en moet nu nog 15 km afleggen op een verharde weg die Stefaan Everts misschien heel fijn zou vinden maar ik moet weer super oplettend rijden, eigenlijk helemaal niet te doen. Na ongeveer 1.5 uur kom ik dan eindelijk in een piepklein dorpje aan waar ik vandaar nog eens een half uur moeten klauteren langs rotsen en piepkleine paden. Ik zit in de jungle overwoekert met bamboestruiken hoor ik links en rechts geritsel dat duidelijk afkomstig is van beesten die ik niet dadelijk wil tegenkomen, een vlinder zo groot als mijn handpalm blijft mij gedurende de klim vergezellen. Na een tijdje kom ik aan één van de mooiste watervallen die ik in Thailand heb gezien. Bij de terug weg ontmoet ik een groepje jonge Vlamingen die ook een jaartje op reis zijn, ze maken mij attent daar hier een prachtig guesthouse is voor nog geen 2 euro, in de avond steekt de eigenaar een groot kampvuur aan, ik beklaag me echt dat ik in een luxe hotel zit en niet op deze fantastische plek bij deze fijne mensen.