In het midden van de 17e eeuw werd het gebied overspoeld met kolonisten uit Kanton die gevlucht waren voor de nieuwe Qing-dynastie die het Chinese rijk ging overheersen. Zij hadden toestemming gekregen van de heren van de Nguyen Familie om zich in dit gebied te vestigen dit ondanks dat het gebied geen onderdeel uitmaakte van het Vietnamese rijk. Tegen het einde van de 17e eeuw hadden ze de macht van de oorspronkelijke eigenaren overgenomen. Hierna werd de stad sinds 1698 Saigon genoemd.
Op 30 april 1975 viel Saigon aan de troepen van het Noord-Vietnamees leger. Alhoewel de betiteling hiervan waarschijnlijk verkeerd is. Een gedeelte van de Vietnamezen ziet het als de val van Saigon. Een ander gedeelte ziet het als de bevrijding van Saigon van de corrupte Zuid-Vietnamese regering. In juli 1976 wordt de naam van de stad officieel gewijzigd in Ho Chi Minhstad naar Ho Chi Minh. Ondanks deze naamswijziging blijven de meeste inwoners de stad "gewoon" Sai Gon noemen. Officieel refereert Saigon alleen nog maar aan het 1e district van Ho Chi Minhstad.
Ho Tsji Minh City – (Saigon)
23/01/05-28/01/05
dag 75-81
*de reis
Een vlucht brengt mij van Noord naar Zuid Vietnam. We doen er net geen 2uur over voor een traject van 1750 km. Met de trein zou ik er 41uur overdoen en met het openbaar vervoer 3dagen. Vanaf volgende week ga ik terug richting Noorden maar dan wel met het openbaar vervoer, een beetje raar misschien maar ik wil reizen in crescendo.
Wat een ‘verademing’ als ik de luchthaven buitenwandel: 30graden en een blauwe hemel. Geef mij toch maar die zwoele warmte van het zuiden in plaats van het vochtige kille noorden.
*de drukte
Het verkeer in Ho Chi Minhstad is net als in Hanoi erg druk. De straten zijn vol met duizenden brommers, soms met vijf passagiers of meer. Een straat oversteken kan alleen door simpelweg beginnen te lopen en vastberaden door te stappen. De brommers zullen om je heen rijden, althans meestal.
Mijn hotel ligt gesitueerd in de trekkerswijk en is op wandelafstand van het centrum en dat is meegenomen want Saigon is niet bepaald klein met 8.000.000 inwoners.
*eerste indruk
Met verbazing wandel ik ‘avonds door het centrum, de grote boulevards doen mij denken aan de Champs-Élysées en de befaamde hotels die dateren uit de kolonisatie periode zoals de Rex, Grand hotel, Continental en Masjestic zijn al ontelbaar keren als decor in films gebruikt. Wat een tegenstelling met het noorden: hier zie je trendy cafés en restaurants. Prada, Vuton, D & G en Versace zijn hier vertegenwoordigd maar ook discotheken en jazzbars.
*de inwoners
De inwoners zijn net als elders in Vietnam heel vriendelijk maar ook erg vermoeiend want zowat elke Vietnamees probeert je wel een paar Dong af te troggelen zij het dan op zijn eigen speelse mannier, want wat enkele weken geleden nog ergernis was is nu een echt amusant spel geworden. Het is meegenomen dat de gemiddelde Vietnamees een woordje Engels praat zodat er geregeld korte toffe conversaties plaatsvinden.
*de erfenis
Dat Vietnam nog communistisch is daar valt niet echt veel van te merken, toch niet in het Zuiden. Hier en daar hoor ik wel propaganda uit de luidsprekers galmen maar daar blijft het dan ook bij. Als ik lees dat 16 jaar geleden het nog verboden was om op straat met vreemden de praten dan kan je wel van grote vooruitgang spreken.
Bijna 13 miljoen ton bommen werden boven Vietnam gedropt, (4 keer meer dan in W.O 2), 72 miljoen liter chemische producten werden er uitgestrooid (AGENT ORANGE) en er zouden meer dan 4 miljoen burgers gedood of verwond zijn, zelfs nu nog worden baby's geboren met genetische afwijkingen en misvormingen. Waar je ook gaat in Vietnam overal kom je mensen tegen met vreselijke misvormingen.
Ook nu nog worden nog duizenden kankers vastgesteld door de chemische stoffen in de aardkorst. Dat mensen in het zuiden die een vrij bestaan hadden van de ene dag op de andere dag in het vreselijk keurslijf van het communisme werden gegooid, eigendommen werden afgenomen en de grondbezitters werden in heropvoedingskampen (concentratiekampen) gestoken waarvan de meeste in vreselijke omstandigheden omkwamen. De Vietnam oorlog mag dan al 30jaar achter de rug zijn, toch word je erop de één of andere mannier constant mee geconfronteerd.
*de verplaatsing
Ik huur voor een week een motorfiets maar het verkeer is zo hectisch en de stad zo onoverzichtelijk groot dat ik hem dezelfde dag nog terug inlever. Aan de uitgang van het hotel staan er altijd enkele motortaxi klaar, voor een paar Dong voeren ze me naar mijn gekozen bestemming en terug. Waarom het me moeilijk maken.
*De vogelgriep
Ik ben al enkele weken door Vietnam aan het trekken vooraleer ik doorheb dat de vogelgriep hier is los geborsten, het heeft hier zelfs al slachtoffers gemaakt. Het nieuws is al tot in België doorgesijpeld maar hier wordt er als de dood over gezwegen. Op markten worden kippen en eenden verhandeld naar goede gewoonten en in de eenvoudige eethuisjes en straatkraampjes naar hartelust verkocht maar in de meer toeristische restaurants zijn ze niet verkrijgbaar. Toch moet ik toegeven dat ik op verschillende plekken doodleuk verschillend pluimvee heb naar binnengewerkt. Wordt hopelijk niet vervolgd.
*Boem -boem
Als ik bij avondval over de boulevard wandel word ik om de haverklap aangesproken: Sir you want boemboem? You want young girl sir? Deuren waaien open met halfnaakte meisjes die mij allemaal hetzelfde toeroepen? Boemboem? Fucky fuck? In Vietnam mag men dan officieel geen bordelen uitbaden, ’s avonds lijkt het hier één groot bordeel.
*de andere aanpak
De eerste weken van mijn reis moest en zou ik alles zien wat er in mijn gidsen werd aanbevolen. Ik was zo gejaagd bezig dat ik geen rust meervond. Vanaf dat besef ben ik het een stuk rustiger aan gaan doen met het resultaat dat ik veel intenser ben gaan genieten dan voorheen. Ik combineer nu Saigon met musea, parken, terrasjes tot zelfs een paar uren aan een zwembad van één of ander exclusief hotel waar ik pretendeer te logeren! Maar laat me ook verleiden tot lange wandelingen door de verschillende districten met het oog praatjes te kunnen maken met de plaatselijke bevolking. En voor de rest kijken, proeven en genieten.
*culinair
deze stad heeft op culinair vlak zowat alles te bieden. Van Franse Bistro’s naar exclusieve sterrenzaken, piepkleine gezellige Vietnamese eettentjes naar bombastische eettempels met honderden zitplaatsen maar je vindt er ook Indische en Chinese restaurants.
Ook fantastische patisserieën en ijssalons zijn her en der verspreid over de immense
grootstad.
*Thu Thiem
Heel vroeg voor de ondraaglijke temperaturen neem ik de veerboot naar het schiereiland Thu Thiem. Met een riksjafiets laat ik mij koninklijk 12km rondrijden, een goede manier om dit rustig sompige eilandje te verkennen.
*De tunnels van Cu Chi (Dia Dao Cu Chi)
Ik neem de bus om ongeveer 70 km buiten Saigon de beroemde met de hand gegraven tunnels van de Vietcong te bezoeken, tenminste een stukje daarvan, de volledige tunnellengte is meer dan 200 km. Ik vroed mij tussen de bomkraters naar de tunnels waar ik kan kiezen uit verschillende trajecten, het is hier nogal toeristisch, sommige tunnels zijn speciaal verder uitgegraven om de (dikke) toerist het zo comfortabel mogelijk te maken. Ik kies voor een minder evident traject waar ik honderden meters moet kruipen in piepkleine donkere ondergrondse gangen wat mijn claustrofobie niet ten goede komt.
*wandelen langs de grootse koloniale gebouwen
Op wandelafstand van de 750 meter lange Nguyen Hue Boulevard liggen de mooie koloniale gebouwen verspreid. De meest indrukwekkende zijn het stadhuis, de stadsschouwburg, het postkantoor, de kathedraal Notre Dame, het paleis van de Hereniging en de al eerder vernoemde hotels. In dit gedeelte van de stad heb ik de indruk ergens in Zuid Frankrijk te vertoeven maar dan wel overgoten met een exotische saus.
*tempels en Pagoden
De stad heeft een aantal interessante tempels en pagodes. Een van de oudste pagodes is de Giac Lam. Deze is gebouwd in 1744 en voor het laatst gerestaureerd in 1900. Tien monniken leven nu nog in deze Vietnamese pagode. Vlakbij ligt de Giac Vien pagode, gelegen in een iets rustigere omgeving. Ook hier wonen nu nog monniken. Deze pagode is ongeveer tweehonderd jaar oud. Veel nieuwer is de Dai Giac pagode die is gebouwd in de jaren '60.In het heilige gedeelte is er een twee en een halve meter hoge Buddha met een neon aureool. In Cholon staat de Thien Hau pagode, gewijd aan de Chinese godin van de zee. Dit is op dit moment een van de meest bezochte pagodes van Saigon. De Jaden Keizertempel is een prachtige tempel waar gelovigen hun wierookstokjes komen branden. Dit is een van de kleurrijkste en grootste tempels in Saigon, vol met beelden van goden, waaronder ook de Jadenkeizer zelf
*de Chinese wijk
Cholon, de Chinese wijk van Ho Chi Minh City. Letterlijk betekent Cholon 'grote markt'. Cholon werd een wijk van betekenis toen er vele Chinese immigranten zich hier begonnen te vestigen vanaf 1778. Door de antikapitalistische en anti Chinese campagne in 1978-79 zijn er tegenwoordig in de wijk veel minder Chinezen dan vroeger. Met het openen van de grenzen komen veel Chinese zakenlui nu weer terug. Gelukkig is het nog wel steeds een bruisende wijk, vol met leven op straat. Er wordt overal volop handel gedreven. De Chinese apothekers zijn een lust voor het oog.
*de markt
De Ben Thanh Market is de oudste, de grootste en levendigste markt van Saigon. Op de markt vinden de Saigonezen zowat alles wat ze nodig hebben maar ook te toeristen komen hier aan hun trekken.